Сочинение Моя родина Беларусь
Моя свободная и крепкая страна Беларусь славится своей культурой, богатством лесов и лесных массивов, великими полями и реками.
Конечно, как и у каждой страны у Беларуси есть свое трудное историческое прошлое. Путь к её независимость был весьма тернист. Но несмотря ни на что, моя страна с уважением относится к своим предшественникам.
Беларусь является славянской страной. Она славится не только вышеперечисленными достоинствами, а и её талантливыми ремесленниками. Мой народ весьма трудолюбив. То, что создали белорусы, многие относят к творениям искусства, а изделия их хлопка ценятся особо, ибо его и выращивают в моей стране. Отметим и труды рукодельниц. Их рушники особо ценятся в семьях белорусов, которыми благословляют молодые браки.
Моя страна необычайно красива, талантлива и добродушна. Хотелось бы заметить и трудолюбие её народа, которое поражает множество наций, что дает уверенность в её благосостоянии!
Беларусь можно узнать только при одном упоминании о парках и лесах.
Я люблю свою Родину и горжусь тем, что я именно тут родился!
Сочинение на тему Моя родина Беларусь
В Беларуси обитает огромное количество различных птиц и животных, рыб и насекомых. Некоторые из них занесены в Красную книгу, как редкие и исчезающие виды. Для этого и созданы заповедники, чтобы сохранить вымирающие виды.
Одним из самых известных заповедников является Беловежская пуща, всемирно знаменит своими зубрами. Также в Беловежской пуще произрастают уникальные древнейшие растения. Нигде в Европе нет такого многообразия редких представителей животного и растительного мира.
Народ Беларуси славится своим радушием и гостеприимством. Открытые и добрые люди, живущие в Беларуси, издревле чтят культуру и традиции своего народа, с уважением относятся они к людям другой веры. В стране в мирном добрососедстве проживают люди различных национальностей.
В Беларуси также работают с кожей. Уникальные украшения и неповторимые сувениры станут эксклюзивными подарками для интерьера любого дома, напоминающими о белорусской земле.
Про мой любимый край написано много стихов и песен, прославляющих Белоруссию и мой народ. Беларусь славится своими великими учеными, писателями, исследователями, художниками, известными всему миру, которые внесли величайший вклад в историю своего народа.
Меня переполняет чувство гордости за мою великую землю, за то, что я родился и живу в Беларуси!
Также читают:
Картинка к сочинению Моя родина Беларусь
Популярные сегодня темы
В 1899 году Леонид Андреев создал свой замечательный рассказ «Большой шлем». Сюжет состоит в следующем: шесть лет подряд трижды в неделю: во вторник, в четверг и в субботу, играют в винт четыре игрока,
Алеша. Мальчик родом из провинции, лет девяти-десяти, которого родители отвезли в Петербург и отдали в пансион. Алеша чувствует себя очень одиноким, особенно по субботам и воскресеньям, когда его товарищи р
Федор Михайлович Достоевский в произведение «Преступление и наказание» добавляет много действующих лиц. Большая часть их не являются важнейшими. Они помогают раскрыть саму идею.
В произведении говорится о служивом офицере, который воевал на Кавказе. Когда он получил письмо от родной мамы, он поехал домой.
«Преступление и наказание» — это философский роман Федора Достоевского, в котором автор рассматривает такие проблемы как поиск жизненного пути, решение вопроса истины
Шчасце жыць у мiрнай краiне.
Радзіма ёсць ва ўсіх людзей на Зямлі, толькі значэнне яе для кожнага асаблівае. Для аднаго чалавека – гэта месца, дзе ён з’явіўся на святло, для іншага – дом, дзе ён жыве, а для мяне – гэта мая краіна, вялікая і выдатная. Бацькі заўсёды вучылі мяне любіць Радзіму так, як любяць яе самі.
У першую чаргу, для мяне шчасце – блізкія людзі побач, цікавыя заняткі, развіццё, магчымасць вучыцца новаму. Мне б хацелася, каб людзі не перашкаджалі быць шчаслівымі адзін аднаму – не былі падступнымі, не зайздросцілі, не падманвалі, таму што гэтым яны робяць вельмі балюча. Мне непрыемна, калі нехта побач са мной пакутуе. Я мару жыць у добрым свеце. Для кожнага чалавека слова шчасце мае сваё асаблівае значэнне, звязанае з тым, як складваецца яго жыццё. Для многіх шчасце – гэта матэрыяльныя каштоўнасць, забяспечанае жыццё. Для духоўна багатых людзей вялікую каштоўнасць мае магчымасць духоўнага развіцця і ўзбагачэння. Часам здараецца, што шчасце – гэта тое, чаго не хапае або і зусім няма ў жыцці. Тады чалавек спрабуе знайсці гэта, зрабіць так, каб спраўдзіліся яго мары, — і гэта ўжо для яго шчасце. Вот i я так сама хачу, каб у нашай краiне не было нiчога дрэннага. Хачу, каб кожны мог памарыць i зразумець, што для яго шчасце. Каб нiколi нашы дзецi не ведалi, што такое вайна.
Радзіма — не толькі родная краiна чалавека, дзе ён жыве, а гістарычная, культурная спадчына яго народа. Беларусь — зямля нашых продкаў, багатая на падзеі і імёны. Кожны чалавек непасрэдна звязаны з той зямлёю, на якой нарадзіўся. Так і мы, дзеці нашай мілай матулі-Беларусі, павінны ведаць, што краіна, у якой мы жывём, — гэта самы цудоўны падарунак.
Цяпер, ідучы па шумных пыльных гарадскіх вуліцах, узіраючыся ў бліскучыя вітрыны і неонавыя шыльды, ты ў думках вяртаешся туды, дзе лавіў матылькоў па раніцах і еў бабуліны чарнічныя пірагі. Для чалавека няма нічога бліжэй і даражэй роднага краю — месца, якое выгадавала цябе.
На мой погляд, у нашай краіне і ў свеце на сённяшні дзень актыўна вядзецца вайна з тэрарызмам. Жаль, што на дадзены момант засталося мала ветэранаў, якія служылі і ваявалі за тое, каб на цяперашні момант людзі жылі шчасліва, не мелі патрэбу ў ежы і цяпле. Але зараз наша дзяржава добра клапоціцца аб ветэранах.
Як па мне так гэта першае, што павiнен рабiць кожны жыхар нашай краiны: паважаць і шанаваць старэйшых. Бо калі б не ветэраны, якія ваявалі за наша жыццё, то нас бы і не было. Але не ý кожнай краiне цiха. Я прывяду вам прыклад, дзе і цяпер праводзяцца ваенныя дзеянні. Гэта Сірыя або Данбас.
Мне хацелася б, каб у жыцці кожнага з нас ніколі не надыходзіла тая сумная часіна, якая адарвала б нас ад роднай зямлі, каб радасць адзінства з Радзімай заўсёды жыла ў нашых душах. Любiце i шануйце сваiх блiзкiх, так сама i Радзiму. Не пакiдай яе.
Добавить комментарий Отменить ответ
Для отправки комментария вам необходимо авторизоваться.
Мини-сочинения школьников из Клецкого района опубликованы в сборнике «Мая малая радзіма»
Мини-сочинения 8 школьников из Клецкого района опубликованы в сборнике «Мая малая радзіма». Ребята из Голынки, Рассвета, Заостровечья, Зубков и Клецка стали победителями интернет-олимпиады по белорусскому языку среди учеников 4 классов Минской области.
Анастасія Нупрэйчык, ДУА «Заастравецкая сярэдняя школа Клецкага раёна»:
— Мая маленькая радзіма завецца аграгарадок Заастравечча. Размясціўся ён у маляўнічай мясціне Клецкая раёна. Тут жывуць гасцінныя і працавітыя людзі. Побач з аграгарадком працякае прыгожая рэчка Лань. З усіх бакоў яе абступае лес. Ён багаты на розных дзікіх жывёл, ягады і грыбы.
Ілона Падгайская, ДУА «Рассветаўская сярэдняя школа Клецкага раёна»:
Дзіяна Пальчык, ДУА «Зубкаўская сярэдняя школа Клецкага раёна»:
— Я жыву ў вёсцы Зубкі. Гэта мая малая радзіма. Тут жывуць мае самыя блізкія і родныя людзі. І я тут нарадзілася. У нашай вёсцы ёсць сярэдняя школа, дзе вучацца мае самыя лепшыя сябры. Наша настаўніца самая цудоўная для мяне. Я люблю сваю школу, сваю вёску і свой дом. Я ганаруся тым, што нарадзілася і жыву ў Беларусі.
Павел Валодзька, ДУА «Зубкаўская сярэдняя школа Клецкая раёна»:
— Мілая, прыгожая вёска Зубкі. Мая маленькая любімая вёсачка. Ты мне з кожным днём становішся ўсё больш дарагой і блізкай. Ні з чым не магу параўнаць твае непаўторныя краявіды, густыя косы зялёных дрэў. З кожным годам ты набіраеш усё большую моц. Ты квітнееш. А твая прыгажосць дорыць натхненне мясцовым паэтам. Я люблю цябе, мая вёсачка, за спакой, прыемны настрой і думкі, што ты выклікаеш.
Валерыя Расчэціна, ДУА «Клецкая сярэдняя школа №3»:
— Я нарадзілася ў Клецку. Гэта маленькі, але вельмі прыгожы і чысты гарадок. Тут я пайшла ў школу, тут і жыву зараз. Самым любімым месцам у горадзе з’яўляецца возера. Тут устаноўлены фантан, які свеціцца ўначы і прыгожа ззяе на сонцы днём. З кожным годам наш горад усё прыгажэе, не гледзяцы на тое, што ў яго цяжкае мінулае. Я ганаруся сваім горадам.
Юлія Здрок, ДУА «Клецкая сярэдняя школа №1»:
— Я вельмі люблю сваю малую радзіму. Гэта мой родны горад Клецк. З кожным годам ён прыгажэе ўсё больш. Тут жывуць таленавітыя і працавітыя людзі. У мінулым годзе мы святкавалі 890-годзе нашага горада. Асабліва прыгожы горад вясною. На клумбах рознымі колерамі цвітуць кветкі. Людзі са шчырымі ўсмешкамі вітаюць мяне. Квітней, мой родны горад!
Надзея Сухановіч, ДУА «Клецкая сярэдняя школа №3»:
— Мой родны горад Клецк. Ён маленькі і ўтульны. Нядаўна яму споўнілася 890 гадоў. У маім горадзе шмат прыгожых мясцін для адпачынку. Асабліва мне падабаецца возера Меляўня. Сюды прыходзяць і дарослыя і дзеці, каб правесці свой вольны час. Цяністыя алеі вабяць у спякоту. А колькі ў горадзе прыгожых кветак і дрэў! У нашым горадзе жывуць вельмі добрыя і гасцінныя людзі. Я люблю свой горад!